laten we de nacht ontsteken
met al onze ideeën voor de toekomst
die ons als vuurtorens de weg wijzen
naar een klein stukje aarde
met een groot stukje waarde
een eiland wat historie bewaarde

Pampus, vandaag ben je een gloeilampje
je rijst op uit het water
zoals een idee in het hoofd
van een wetenschapper
en als je goed naar zijn hersengolven luistert
dan hoor je een stem die steeds fluistert:
‘biovergister, nanozuivering filters, smart grid,
zonnepanelen, windmolens
fotosynthese.’

Pampus, je bent een reddingsboei in het IJmeer
een fort waar je ieder seizoen kunt schuilen
een baken voor iedere schipper
die niet weet welke golflengte te bevaren
voor iedereen die soms overspoeld raakt
door de keuze tussen grijze of groene stroom
voor iedereen die zichzelf niet aan durft te kijken
in een stijgende zeespiegel

en als je er dan ooit ligt;
voor Pampus

kijk dan eens omhoog
naar het winterlicht toe
je ziet dan als vanzelf de ideeën van morgen
als kleine gloeilampjes
aan de hemel verschijnen
en als je ergens een ster ziet vallen
raap hem dan op

want het is de ruimte
die haar tranen soms stiekem laat
vallen voor en om deze aarde

doe dus iets
desnoods een wens
voor het te laat is

een lichtjaar flitst zo voorbij